LITERATURA. Deutsch Aktuell 66/2014 - Opinia

Wydawnictwo: Colorful Media

Numer: 66/2014 wrzesień-październik

Cena: 9,50 zł

ISSN: 1731-6324

Przy pierwszym numerze "Deutsch aktuell" wspominałam, że magazyn znacznie zachęcił mnie do nauki języka niemieckiego, który dla mnie jest po części piętą achillesową. Mój zapał znacznie osłabł po powrocie do szkoły i nieco nużących lekcjach. Nie znaczy to jednak, że po gazetę sięgałam z uprzedzeniem. Wręcz przeciwnie, tliło się we mnie uczucie ciekawości, czy po kolejnym wydaniu magazynu równie chętnie co poprzednio podejdę do języka niemieckiego.

Na początek chciałabym wspomnieć o samym wydaniu magazynu. Patrząc na inne czasopisma z wydawnictwa Colorful Media, projekt "Deutsch aktuell" najbardziej przypadł mi do gustu. Mam tutaj na myśli pierwsze strony gazety, gdyż aranżacja artykułów wygląda mniej więcej tak samo w reszcie czasopism z tego wydawnictwa, z którymi się spotkałam. Przejrzysty spis treści, mały kalendarzyk z nadchodzącymi wydarzeniami w Niemczech i trzy krótkie rubryczki - Film, Buch, CD. Jeśli chodzi o te ostatnie, z chęcią zobaczyłabym podobne innych gazetach Colorful Media. 

Z nijakim entuzjazmem podeszłam do pierwszego artykułu z działu "Leute", mówiącego o zwycięzcy (zwyciężczyni?) tegorocznej Eurowizji - Conchita'e Wurst. Temat ten był wałkowany już tak wiele razy, pod każdym możliwym w aspektem, na niejednym forum, blogu, w telewizji, czy w gazetach, że zwyczajnie się przejadł. Mam już również wyrobioną własną opinię na zagadnienie Eurowizji 2014, jej uczestników, więc artykuł nie niósł ze sobą dla mnie większej refleksji. Mimo wszystko uważam, że jego lektura jest bardzo wartościowa, ze względu na zawarte tam wyrażenia. Zostając w temacie celebrytów, "Deutsch Aktuell" bierze pod lupę Anetę Sablik - tegoroczną zwyciężczynię niemieckiego Idola. Do artykułu z okładki żywię podobne uczucia co do poprzedniego, wyżej wspomnianego. Miałam okazję być akurat w Niemczech i oglądać finał programu, który Aneta Sablik wygrała, więc zdążyłam się już coś niecoś na jej temat dowiedzieć. 

Zdecydowanie do gustu przypadły mi w tym numerze dwa artykuły. Pierwszy na temat przesądów, a drugi na temat czasu. Pierwszy okazał się bardzo interesujący i nietuzinkowy, obfitujący w wiele dotychczasowy nieznanych mi informacji. Drugi chciałabym wyróżnić za zasób leksykalny, bardzo przydatny, powiedziałabym że używany na co dzień.

Podsumowując, drugi numer "Deutsch Aktuell" jaki miałam okazję przeczytać jest dla mnie przeciętny - nie zachwycił mnie ale również nie zniechęcił. Z pewnością wzbogaciłam swoje słownictwo niemieckie, na czym w tym wypadku najbardziej mi zależało.

LITERATURA. Andrzej Pilipiuk - Kuzynki - Opinia

Andrzej Pilipiuk - Kuzynki

Autor: Andrzej Pilipiuk
Cykl: Kuzynki - Tom 1

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Data wydania: czerwiec 2012 (data przybliżona)

ISBN: 9788375745993

Liczba stron: 320

Pierwszym tytułem Andrzeja Pilipiuka na jaki natrafiłam była "Kronika Jakuba Wędrowycza". Książka stoi nadal niedoczytana na półce po dla mnie średnio zachęcających kilku rozdziałach.Tymczasem w moje ręce wpadł pierwszy tom z cyklu "Kuzynki" o tym samym tytule. Nie zrażając się po niegdysiejszym niezbyt zachęcającym spotkaniu z autorem i po gorącym poleceniu przez moją mamę, z lekką obawą rozpoczęłam lekturę. Jak dobrze jest nie odrzucać pisarza po pierwszym spalonym podejściu!

Co może połączyć młodą agentkę CBŚ, nieśmiertelną nauczycielkę francuskiego i serbską księżniczkę? I od kiedy takie osobistości można spotkać razem w Krakowie?! Czy to przyjaźń? A może wspólny interes? Jedno jest pewne - przy tak skomplikowanym życiorysie nic nie przyjdzie im łatwo. No, chyba że masz ze sobą sztylet lub nabity pistolet. A najlepiej oba naraz, przy tak różnych kreaturach chodzących po tym świecie. 

Andrzej Pilipiuk w swojej książce miesza wszystko do woli - na wskroś czy na przełaj, w każdym możliwym kierunku - przeszłość z teraźniejszością, truciznę z najnowszym wynalazkiem medycyny, młodość i wiekową mądrość, magię z nauką, realność z światem nadprzyrodzonym. I o dziwo, robi to świetnie. Wyczuwa granicę dobrego smaku, nie nadużywając żadnego z motywów, wprowadzając co rusz nowe, świeże wątki, w swej absurdalności niesamowicie pasującej do wykreowanej reszty obrazu. Łączenie wielu, poniekąd sprzecznych elementów, otworzyło przed autorem liczne możliwości ubarwienia fabuły. Książka jest wręcz naszpikowana akcją, lecz z perfekcyjnym wyczuciem jak budować w czytelniku napięcie, na przemian zwalniając i dodając scenerii dramatyzmu, to znowu nabierając zawrotnego tempa. Nie ma tu miejsca na nużące opisy czy przydługie monologi. Wszystko ma swe miejsce i swój czas, a czytelnik dostaje misternie skonstruowaną historię. Początkowo pozornie niezwiązane wątki w trakcie biegu wydarzeń łączą się ze sobą, a każdy drobny element ma tutaj znaczenie. Różne drobiazgi i szczegóły ubogacają całokształt i w dużej mierze to one właśnie wpływają na kontrastowe połączenie teraźniejszości z zamierzchłymi czasami. Nieco odmienne sprzęty, zachowania, gesty, opinie, wszystko to nadaje specyficznego i unikatowego klimatu. Niebanalna historia jednak nie tylko zaskakuje. Spokojnie można mówić tu o opowieści, która wywoła w czytelniku prawdziwe uczucia: wzruszy, rozbawi, zaciekawi, a nawet zdenerwuje. Bowiem przedstawieni bohaterzy są na swój sposób uniwersalni. To osoby zarówno z przywarami jak i mocnymi stronami, bohaterzy którzy nawet mimo przeżytego szmatu czasu mogą się zmienić pod wpływem wydarzeń i innych osób. Myślę, że wielu czytelników przez to potrafiłoby utożsamić się z nimi, choć są tą tak niesamowicie abstrakcyjne postacie. Ich ewolucja na przestrzeni powieści zachodzi bardzo powoli i w sposób naturalny. Wszystko to sprawia, że nawet osobę z nadprzyrodzonymi zdolnościami możemy nazwać prawdziwie ludzką. 

Uważam, że "Kuzynki" jest jedną z lepszych powieści jakie przeczytałam w 2014 roku - wyczekujcie jej więc noworocznych zestawieniach. I kto wie, może przez świetną przygodę z historią Katarzyny, Stanisławy i Moniki spróbuję jeszcze raz podejść do przypadku Jakuba Wędrowycza?