„Podróż” – Dnielle Steel
Danielle Steel jest jedną z ulubionych pisarek mojej mamy, tak więc będąc w gminnej bibliotece pomyślałam, że chyba nadszedł czas by zaznajomić się z jej twórczością. „Podróż” była spontanicznym wyborem, niekoniecznie najlepszym.
Madeline jest szczęśliwą żoną Jacka Huntera i spełnioną prezenterką telewizyjną. Prowadzi wygodne życie w Waszyngtonie, a jej małżeństwo wydaje się wręcz perfekcyjne. Jak to zazwyczaj bywa, szczęście Madeline nie trwa długo a ona sam musi zmierzyć się z wieloma przeciwnościami losu, a także z własną przeszłością.
Początkowo powieść wydawała mi się bardzo nijaka. Odniosłam spore wrażenie, że autorka sama nie wiedziała o czym chce pisać, bardzo zwlekając z rozpoczęciem właściwej fabuły. W trakcie książki nie było lepiej, gdyż wciąż powtarzały się te same motywy, co stawało się bardzo monotonne i nieco nużące. Całość wynagrodzona jest świetnym zakończeniem, gdzie dopiero mogłam powiedzieć, że historia mnie wciągnęła. Jest to zdecydowanie najmocniejsza część opowieści.
Sądzę także, że pisarka nie do końca wykazała się w tworzeniu bohaterów, których jest tutaj niewielu. Niektórzy są dla mnie potraktowani bardzo niedokładnie, a ich relacje nie są zbyt dobrze przedstawione, co powinno być w tej powieści raczej na pierwszym planie.
Mimo tych wad, powieść czyta się całkiem przyjemnie i dość szybko, przeszkadzają jedynie wspomniane wyżej powtarzające się motywy. Język jest bardzo przyjemny. Podobały mi się także nieco psychologiczne rozważania. Pozwoliły one na dobre ukazanie relacji Maddy i Jacka, które są chyba jedynymi, dokładnie przedstawionymi relacjami w książce.
Pomimo małego zawodu na powieści D. Steel, myślę że dam jeszcze autorce szansę. Książkę ocenia na przeciętną – ot, lektura jak wiele innych, niezbyt oryginalna lecz przyjemna na wiosenny wieczór.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz