Zastanawialiście się kiedyś, kto mógłby być pierwowzorem Pechowca Briana? Słuchając opowieści na temat życia Honoriusza Balzaka na języku polskim, nie mogłam oprzeć się wrażeniu, iż to właśnie ten pan jest jednym z najbardziej pechowych ludzi, jacy kiedykolwiek stąpali po naszym ziemskim globie.
 |
Honore de Balzac żył w latach 1799-1850. Chociaż znany jest głównie ze swej francuskiej twórczości realistycznej, biografia pisarza jest równie interesująca, co jego dzieła. Ośmielę się rzec, iż zapis żywotu Balzaca mógłby stanowić oddzielną opowieść, która niechybnie uzyskałaby status bestselleru.
Trzeba przyznać, że ten wielki twórca już od najmłodszych lat miał pod górkę. Przyszły pisarz swe dzieciństwo spędził z dala od swych rodziców. Nielubiany przez matkę, skazany był na nieszczęśliwą tułaczkę. Podstawowych umiejętności nauczyli go obcy ludzie - mamka, nauczyciele czy chwilowi opiekunowie. Chwilowo opiekujący się nim dziadek szybko zmarł, Rodzice dbali jednak o jego edukacje. Już wieku pięciu lat Honore został wysłany do szkoły. Niestety i tam nie sprzyjało mu szczęście - stał się popychadłem i dzieckiem nielubianym. Ostatecznie został wyrzucony ze szkoły i przeniósł się do gimnazjum miejskiego, gdzie dyrektorem był przyjaciel jego ojca. Od 15 roku życia przebywał w Paryżu, a wieku 18 lat na skutek kłótni i złych stosunków z matką opuścił dom rodzinny. Mogłoby się wydawać, że będąc samemu sobie panem Balzac zazna choć odrobinę więcej szczęścia w życiu niż zafundowało mu samotne i nieszczęśliwe dzieciństwo. Niestety, los nie oszczędzał Balzaca w żaden sposób. Próbował swoich sił jako student - porzucił studia prawnicze, jako przedsiębiorca - po czterech latach od uruchomienia drukarni zbankrutował. Dopiero pierwszy sukces literacki w 1829 roku wprowadza w żywot pisarza promyk nadziei. Początkowo podpisywał swe teksty pseudonimami. Jego wieczne życie marzeniami wpędziły go w fatalne długi. Wraz z nieustannym długami przez życie Balzaca przewijały się liczne romanse. Dzięki związkowi z jego 45-letnią muzą poznał między innymi Victora Hugo, zakosztował lepszego życia. Po rozpadzie związku Balzac popadł w swoisty pracoholizm, spał około 4 godzin dziennie, resztę czasu poświęcając pisaniu. Po ukazaniu się jego pierwszych prac, został okrzyknięty znawcą kobiecej psychiki. Przez wiele lat romansował z Polką, Eweliną Hańską, spokrewnioną z Marią Leszczyńską, żoną Ludwika XV. Każdą zawiązywaną przez niego znajomość wykorzystywał do stworzenia portretu ludzkiej duszy. Zamierzał stworzyć "Komedię ludzką" - dzieło, na które składać się miało 137 tomów. Zaczęły ukazywać się one w latach 1842-1846. Balzacowi udało się napisać jednie (bądź aż) 91 utworów należących do serii. , które zawierały bogatą panoramę Francji, kronikę epoki Ludwika Filipa i przewodnik po francuskich restauracjach. Pod koniec swojego życia Balzac odbywa podróż po Europie wraz z Hańską, z którą pobrał się niecały rok przed swoją śmiercią.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz